Had je me 10 jaar geleden gevraagd waar ik vandaag zou staan had ik niet kunnen bedenken dat ik moeder zou zijn van deze 3 kanjers…alweer 7 jaar mag ik mijzelf moeder noemen van deze mannen. Het is geen geheim dat de jongens in leeftijd weinig verschillen, vooral in de baby jaren vond ik dat vaak lastig, mensen hebben toch vaak de neiging hun mening te delen en die liepen letterlijk uiteen van “wat een rijkdom” tot “ik moet er niet aan denken”. Ik vond dat lastig, met een dreinende peuter door de Jumbo lopen is voor iedere moeder al een ding, hoe vaak je ook denkt ik stap erover heen ik denk niet dat het iets is waar je aan went. Ik liep dan met een dreinende peuter en een dubbele wagen door die jumbo, ik stapte eroverheen maar voelde me vaak zoveel meer bekeken dan wanneer ik zonder wagen maar met dreinende peuter mijn boodschappen deed.
Er was zelfs een moment waarop ik er niet meer uit wilde gaan in mijn eentje met 3. Totdat iemand me zei dat ze zich niet voor kon stellen om 3 kinderen te hebben, dat er zoveel dingen zouden zijn die je niet meer zou kunnen doen dat het leven er niet leuker op zou worden! Ik weet nog goed dat ik toen echt boos werd. Op die uitgesproken gedachte maar misschien nog wel meer op mezelf omdat ik dat zelf misschien ook wel was gaan denken en geloven. De volgende dag stond ik vroeg op en pakte een uitgebreide luiertas in. Jongens we gaan naar Burgers Zoo! Dat was echt een overwinning op mezelf, we gingen met de bus, op de heenweg gingen we per ongeluk de verkeerde kant op en op de terug weg wederom die dubbele wagen maar was mijn lopende peuter in de bus in slaap gevallen… vanaf die dag werd die dubbele wagen dus ook voor 3 kinderen gebruikt hahaha. We hadden een geweldig leuke en spontane dag!
Ondertussen zijn we 4 jaar verder en begint Julian deze week aan zijn kleuterschool avontuur. Het wordt steeds makkelijker nu er geen luiers meer in het spel zijn en er kan worden gecommuniceerd. Ze spelen al samen buiten en heel vaak gaat dat goed. Binnenshuis is het een behoorlijke uitdaging en wordt er vaak heel wat geruzied, kasten vol speelgoed maar het liefst met zijn 3en met die ene blauwe auto…
Op deze dagen mis ik mijn eigen moeder het meest, zij wist wat het was om 3 kinderen te hebben, zij liet de jongens kind zijn als wij er te dicht bovenop zaten. Als het mij teveel werd zette zij ze aan tafel met een bak brooddeeg, ga maar kleien… voelde ik me schuldig als ze een 4e tekenfilm zaten te kijken vond zij dat ik ook wel eens mocht gaan zitten niet te moeilijk over doen.
Ik ben zo ontzettend trots op onze 3 kanjers en ook zo trots op mijn ouders, het voorbeeld welke zij hebben gegeven probeer ik mee te nemen in onze eigen opvoeding. De stem van mijn moeder nog dagelijks in mijn achterhoofd, ach Heidi ze zijn nog zo klein het wordt vanzelf makkelijker…ze worden groter. 
Je hebt gelijk moeders ze worden steeds groter en het wordt steeds wat makkelijker, het enige wat niet makkelijker wordt is dit niet meer met jullie te kunnen delen…
Fijne Moederdag ook voor jou Moeders, waar jullie ook mogen zijn!
xxx